Breekbaar
Sst, stil zijn
Je moeder slaapt
Elke middag
Uit school
Ligt zij op de bank
En slaapt
Haar roes uit
Maar ik dacht
Ze wordt moe
Van mij
Geen beweging
De eieren waarop ik loop
Zijn rauw
Om de stilte
Te vergeten
Als er één breekt
Breek ik haar
Dus vertrek ik
Naar mijn kamertje
Zoek het leven
In een boek
Kikker
Wie is
Die meneer
Naast mijn moeder
Hij is koud
Een kikker
Zijn stem galmt
Hij praat
Altijd tegen anderen
Een zend amateur
Ons huis
Is een antenne
Geluid komt binnen
Volume tien
Mijn zachte stem
Hoort niemand
Soms schreeuw ik
En dan
Zet de kikker
Zijn volume op 20
Smoort mijn geluid
Zodat ik niemand ben
Film
Ik wandel door de weilanden
Vier maal
Hekken openen en sluiten
Dan is het groen en stil
Lig ik plat op mijn rug
De wolken zijn mijn filmdoek
Met insecten en vogels
Als ondertiteling
Een oude roeiboot
Klotst mij
Naar de overkant
Van het meer
Waar mijn film
Weer verschijnt
En het doek
Mij bevrijdt
Van de werkelijkheid
Buiten de hekken
Duimen
Ik ben een prinsesje
En mijn ouders
De koning en koningin
Zijn de liefste mensen
Die er zijn
Ik ben niet het verlegen meisje
Dat nog duimt
Op haar elfde
Omdat alleen
Haar eigen vinger en mond
Troost bieden
Aan haar pijn
Haar eenzaamheid
Gezelschap houden
Maar dat meisje
Ben ik dus niet
Ik ben een prinsesje
Even uitgeleend
Aan andere ouders
Zodat ik weet
Hoe het is
Om gewoon te zijn
Mijn kroon is verborgen
In een laatje
Maar morgen
Stop ik met duimen
En zet mijn kroontje op
Want ik ben
Een prinsesje