Help, het is december!
December is niet helemaal mijn maand. Laat licht, vroeg donker en dan al die verplichte vieringen. Help!
Verplichtingen
De verplichte vieringen beginnen bij mij met het Sinterklaasfeest. Dit vier ik in twee families: in mijn eigen familie en bij de oma van mijn kinderen (moeder van mijn overleden partner). Ik ben dan nog vol goede moed, dicht erop los en dobbel om cadeautjes. Ik vind het leuk om alle familieleden weer eens te ontmoeten, maar daarna wordt het afzien.
Verjaardagen
Op 24 december ben ik jarig, een dag voor kerst. Mijn moeder was een maand eerder uitgerekend, maar in die tijd bleef ik nog gezellig in de baarmoeder relaxen. Jammer, want een dag voor kerst jarig zijn, wens ik niemand toe. Iedereen is namelijk bezig met kerstinkopen, men bezoekt de kerk of is gewoon uitgeput van alle drukte. Een tijdlang heb ik mijn verjaardag verplaatst naar 24 september, want dan zijn de bezoekers fris en fruitig, vaak net terug van vakantie. Maar echt jarig voelde ik me nooit, dus heb ik dit maar afgeschaft. De laatste jaren vier ik mijn verjaardag op die van mijn broer. Hij is een dag later jarig, een kerstkindje dus. Maar ook dan voel ik me niet jarig: de felicitaties gaan naar mijn broer, want mijn verjaardag is al verleden tijd.
Nog meer feestjes
Maar dan is er dit jaar ook nog de kerstborrel van de buurt, de verjaardag van een vriend én een neefje, een open huis van een familielid en de kerstviering bij oma voorafgaand aan het verjaardagsfeest van mijn broer. In december is ook mijn dochter jarig, waar we altijd een feestje van maken. Begrijp me goed, ik hou best wel van een feestje op zijn tijd, maar niet achter elkaar door. Toen mijn kinderen klein waren en mijn man nog leefde, gingen we rond deze periode vaak naar Terschelling. De wereld niet uit, maar ver genoeg om geen bezoekjes af te kunnen leggen. Heerlijk uitwaaien op het strand en niets moeten.
Kerst op de Azoren
De afgelopen jaren heb ik trouw alle bezoekjes afgelegd. Best gezellig hier en daar, maar als ik kan kiezen, dan zit ik liever op een eiland. En yes, dit jaar had ik deze keuze! Mijn vriend en ik vertrekken 20 december naar de Azoren en komen 2 januari pas weer terug. Dik twee jaar heb ik geen vakantie kunnen vieren, dus het is een heerlijk vooruitzicht. Mijn familie reageerde ook enthousiast en gunt me dit uitstapje. Maar oma was kwaad: hoe kon ik haar dit aandoen! Zij is gesteld op tradities en vindt dat dit niet zo hoort. Mijn mening doet er bij haar niet toe, dus die heb ik ook maar niet gegeven.
Mijn mening
Maar die mening wil ik graag delen met jullie. Eigenlijk ben ik wel klaar met alles wat ‘hoort’. Het liefst doe ik dingen die bij mij passen. En dan heb ik veel liever contact met mensen van hart tot hart in plaats van de oppervlakkige praatjes die je nu eenmaal vaak op feestjes maakt. In mijn dagelijkse leven heb ik al genoeg verplichtingen met bijbehorende verantwoordelijkheden. Daarom zoek ik die in mijn vrije tijd zo min mogelijk op. Het is niet zo dat ik geen verjaardagen meer bezoek of trouwerijen afzeg, maar de overdaad aan verplichtingen in december is mij gewoon teveel van het goede.
Jouw mening
Wat vind jij: is mijn gedrag egoïstisch of heb je (stiekem) ook weleens genoeg van al die feestelijk bedoelde verplichtingen? Ik ben in ieder geval blij dat ik dit jaar vrij ben van een paar vieringen. Als alles een beetje meezit, vier ik mijn verjaardag, kerst en oud en nieuw op de Azoren. Met hartelijke toestemming van mijn kinderen!