Spelen
Buiten speelden de anderen
Ik was binnen
En las een boek
De bibliotheek
Was mijn vermaak
Avonturen beleefde ik genoeg
Ik verslond verhalen
En maakte ze in mijn hoofd
De mijne
Soms stapte ik het boek uit
Naar buiten
En deed alsof ik meespeelde
Maar ik werd zo moe
Van die vrolijke schijnwereld
Mijn boeken waren echt
Buiten was alles nep
Liever speelde ik
Binnen mijn hoofd
Zodat ik buiten
Weer kon vergeten
Helikopter
Op Ameland hadden wij
Een stacaravan
Op camping Duinoord
Naast ons vierden mensen
Hun huwelijk
Van dertig jaar geleden
Op het strand
Zag ik de mevrouw
Met vlakbij een helikopter
Dat was spannend
De mevrouw huilde
Want haar man en zonen
Kwamen niet terug uit zee
Ik vond het zo zielig
En bood haar een snoepje aan
Glimlachend
Bedankte ze mij
Ik wilde wel
Haar dochter zijn
Nu ze geen zonen meer had
Wat een lieve mevrouw
Zesdeklas meisje
Annemarie
Kom eens bij mij
Vroeg de meester
Van de zesde klas
Hij fluisterde
Dat ik rond vertelde
Dat hij vree
Met zesdeklas meisjes
Ik had dat weleens gehoord
Maar nooit geloofd
Ik vond deze meester lief
Maar hij
Dacht dat ik loog
En vanaf toen
Had hij alleen nog
Een boze blik voor mij
Voor iets
Dat hij had verzonnen
Dus misschien
Was het toch wel waar
Muur
Ik was vijftien
En moest op kamers
Want mijn moeder
Kon het niet vinden
Met pubers
Terwijl ik niet eens puberde
Op de eerste avond
Had mijn kamergenoot een feestje
Zij was veel ouder
Ik durfde niet naar de wc
Misschien hoorden ze me
Bleef op mijn kamer
Stilletjes snikkend
Ik belde mijn moeder
De volgende dag
Ik smeekte
Maar mocht niet terug
Naar haar
Toen versteenden mijn tranen
Daarvan metselde
Ik een muur
Zodat ik veilig was
Voor nog meer verdriet